Page 31 - L'Acqua Muta, l'Acqua Nuova, l'Acqua Rubata
P. 31

Alcune testimonianze letterarie (Grecia, Arbëria, Sardegna)


            dell’acqua o μέγας Άγιασμός (o mègas aghiasmos)  che avviene nella comunità di
                                                                       35
            San Demetrio Corone in due momenti: la vigilia della festa in una conca posta al
            centro della chiesa e il giorno della festa con la grande benedizione delle acque presso
            una fontana pubblica. L’acqua benedetta distribuita ai fedeli veniva denominata
            arbërisht dai nostri parlanti più anziani come “ujët e pakët”. Ho potuto registrare tale
            espressione non solo dalla voce di mia madre, ma anche in Albania, nell’area di
            Tirana-Durazzo, dove travalicando il più ristretto spazio semantico del suo utilizzo
            in ambito religioso ed ecclesiastico, significa più comunemente «qualcosa di raro, di
            molto prezioso», testimoniato dall’espressione: «E ruaj si ujët e pakët» (traduzione:
            “La conservo come qualcosa a me molto caro!»]».




                   D.  ZEF KAKOCA (PINO CACOZZA)


            U VINJ E TË KËRKONJ
            Tek era e lulevet ndë verë Kur hënza shehet te retë
            E nata shprishen mandin e zi E të çonj tek udha e kroit
            E veshur llambadore U të fjas e ti ngë më fjet
            Me dhokaniqen më fuhar Vajta e vjodha ujit dy herë
            Të parën sa të të nguetarnja Të dyten sa të vëhça me besë
            Sa të të kisha tia, oj mall Qet, mos fjit, mos bëj mbëkat
            Me sytë thuhen gjëra të mbëdha E si pite e si pita Të dua të thaç
            të dua më the e u prurtim bashkë
            Tek udha e Kullexhit kriatura Dora dora njera ndë katund
            Tek zjarri i Pashkëvet na u nguqtim Me të puthura, me valle e me vjershe
            Vashë e bukur çë shkëlqen si ar e çë si ti nëng janë
            Zëmi mallin tonë me hare e zëmi gjellen tonë e re
            Trim hadhjar ëme fjalen tënde e ëme besen tënde
            Thuame se ti nëng e ndrron këtë jetë e se mua më do vërtet
            Bie kitarra e bëhet tamburinë e bëhet fjalë e mirë
            E bie fort tek zëmra jote, mall, zëmra ime tik e tak
            E nisu valle e shkon për rruga e sheshe nusja jonë arbëreshe
            E shkon vallja me kurorë e ar e me ndrikulla e kumbarë
            E hapu mal e bëju udhë e mbarë e bëju dhe autar
            Rrofçin mirë gjithë arbëresht tanë kudo vanë e kudo janë
            Ka udha e Kullexhit u prora sonde Pa valle e pa këndime
            Ashtu tek ëndërra u të kujtonj Ashtu të bora e më ngë të çova
            U vinj e të kërkonj Tek era e lulevet ndë verë
            Kur hënza shehet te retë E nata shprishen mandin e zi
            Ku vate moti oj ç’ish një herë.



            35  Con l’aghiasmos si indica l’insieme delle preghiere e dei riti di benedizione delle acque, che prende il nome di megas
            aghiasmos (grande santificazione) per la cerimonia liturgica solenne della festa dell’Epifania e di mikròs aghiasmos (piccola
            santificazione) per la cerimonia ordinaria di benedizione dell’acqua.
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36